Van vijf generaties Bosmans naar drie generaties Van den Groenendaal.

Dat mag dan misschien wel heel toekomstgericht gesteld zijn, maar Jochem, de zoon van Otto, staat met zijn 10 maanden en pientere oogjes, gegarandeerd achter de bar als de kleindochter van D. Orgel zover is dat ze gaat stappen.

De geschiedenis van Stadsherberg ’t Pumpke, gaat heel ver terug. Op de deur staat niet voor niets sinds 1915. En op deze plek die elke Oeteldonker kent, bestaat ’t Pumpke al sinds 1960.

Peter en Otto van den Groenendaal. Een unieke formule die al meteen een succes bleek, sinds ze 18 februari 2006 samen in dit avontuur stapten. Beide hadden hun sporen al verdiend in de horeca en zo ontstond het idee om hun talenten te bundelen toen bleek dat ’t Pumpke te koop stond.

De sfeer en ambiance is tot op de dag van vandaag nog zoals vroeger met de karakteristieke eigenschappen van warmte, gezelligheid en gemoedelijkheid. Nog steeds is het motto van ’t Pumpke: een traditie in gastvrijheid. Dat geldt voor overdag als Peter in de zaak te vinden is en ‘s avonds als Otto de jongere generatie ontvangt. Hoe rond kan de cirkel zijn, de jeugd van nu zijn de kinderen van de ouders die hier vroeger met zoveel plezier hun heil vonden.

Oeteldonk

De binding met Oeteldonk is heel groot en dat stralen ze uit in hun werk. “Kijk”, zegt Otto”ik kan hier ‘s avonds met Carnaval best skihut muziek opzetten, is misschien mijn omzet nog groter maar niets is hier zo belangrijk als Oeteldonkse muziek. Daar ben ik Oeteldonker voor.”De jeugd die hier is, is ook Oeteldonk minnend. Peter vult aan, ” Ook overdag is het hier altijd volle bak met echte Oeteldonkers maar ook wel wat mensen van boven de rivieren die het spelletje kennen.” Het is teveel om op te noemen wat Stadsherberg ‘t Pumpke voor Oeteldonk doet aan sponsoring van de diverse evenementen. Daarbij is het een vaste thuishaven voor onze Hoogheid en protocolaire Oeteldonkse figuren en de diverse clubkes . De ruimte achter in de zaak blijft vaak wat leger  als de rest van de zaak omdat iedereen voorin blijft staan wat dan uiteraard tot opstoppingen leidt. Lachend vertellen ze dat ze sommige gasten wel eens door de woning boven leiden om vervolgens achter in de zaak weer uit te komen, met het gevolg dat het kan gebeuren dat  zowel van voren als van achteren ineens twee rijen mensen binnenschuiven. Met recht dus volle bak. Maar dat lost zich ook vanzelf weer op.

Peter en Otto, respectievelijk Dassendrager bij de Kikvorschen en Ere Kwaker bij de Postkwakers en lid van het Ministerie van Fondswerving en mededeelnemer aan het nieuwe evenement De Kroegbaos zingt: twee Oeteldonkers in hart en nieren. Een klein Oeteldonks puntje van kritiek misschien,  wat D. Orgel altijd vraagt? “Nou misschien het feit dat het toch wel belangrijk is dat er veel meer leden het Kwekfestijn kunnen bezoeken. De ruimte is te klein en de belangstelling heel groot, en mensen kunnen teleurgesteld worden. Daar zou iets op gevonden moeten worden.” Otto benadrukt nog eens dat traditie mooi is, maar je moet wel met de tijd meegaan zolang je maar het Oeteldonks gedachtegoed in ere houdt.

Door ’t jaar heen

Als er op de Parade evenementen zijn, dan is het ook altijd goed vol in de stadsherberg..

Van Bossche Bol tot een prima lunch, van een lekker pilsje tot brandenwijntje met of zonder kiel, rondom die beroemde pomp is het goed toeven. Nog steeds een water en vuurhuis zoals het vroeger in 1916 ooit begon bij Jan Bosmans in de Hooge Nieuwstraat,  voor wiens klanten het de functie van “de pomp” had.

Want met water wordt je dorst gelest, en van  een vuurtje wordt je lekker warm.

Stap Stadsherberg ’t Pumpke binnen, en je dorst wordt gelest en de warmte komt je automatisch tegemoet!