Dorita de Bekker-Vorst
verhalen en gedichten
2010 - Sam Sam
~

Nergens in Oeteldonk kun je, legaal, zo dicht tegen de St. Jan aan plassen als bij SamSam.
Als u mij nu niet begrijpt, ga dan eens naar binnen bij SamSam in de Torenstraat, en dan zult u zien wat ik bedoel!! 

Orgel zat gezellig op de bank bij Mark van Lith en zijn dochter Sam in een van de pittoreske straatjes die ons durp rijk is.
En als ik u nu vertel dat Mark zijn dochter Sam heet, hoef ik u niet te vertellen waarom zijn zaak SamSam heet. Of ze ook horecabloed in haar aderen heeft stromen, dat zal de tijd moeten leren.”Ze moet gaan doen wat ze zelf wil,” zei Mark. En dat zijn wijze woorden van een horecaman in hart en nieren. Als dertienjarige stond hij al achter de bar te helpen in de sauna die zijn vader had in Haarsteeg. Hij woont nu al weer jaren in Oeteldonk, heeft na 6 jaar zijn zaak Pollevie verkocht en zwaait nu met een team van 6 man de scepter in SamSam.
En Oeteldonk zit in zijn hart. Dat draagt hij ook uit .Want Oeteldonk is met SamSam een nieuwe Ordenaoris rijker. En tevens is hij voor de eerste keer present bij Boergondiez Oeteldonk, een evenement dat hij een warm hart toedraagt omdat iedereen in de tent welkom is. Het wordt spannend voor SamSam, want de eerste Carnaval voor hen moet nog beginnen. Ze zitten pas 9 maanden in de Torenstraat en natuurlijk zijn ze dan open.

Sociaal gevoel.
Toen ik Mark vroeg wat het unieke van SamSam is, zei hij :”Gewoon met simpele dingen iets moois en lekkers neerzetten voor onze gasten. Iedereen is welkom of je nu in een pak binnenkomt of gewoon lekker nonchalant.” Mark benadrukte het sociale gevoel dat zijn zaak moet uitstralen. En dat trekt hij ook door in zijn contacten met zijn horecacollega’s. Elkaar helpen als je even vastzit met iets is voor hem de normaalste zaak van de wereld. En dat sociale trekt hem ook zo aan. Vandaar dat hij altijd achter de bar te vinden is. Hij heeft een man in de keuken die de heerlijkste dingen kan klaarmaken. Ieder zijn talenten en samen kom je dan tot een goede formule.
“Hard werken is niet erg. Ik heb veel liever dat ik ineens merk dat het al 22:30u is,dan dat  langzaam de tijd verstrijkt.” SamSam mag niet mopperen na 9 maanden. De zomer was wel wat rustiger, maar nu is het weer volle bak. Jammer dat er geen terras aan de voorkant van zijn zaak zit. Dat oogt altijd wat gezelliger. Maar Mark zijn hoop is gevestigd op de nieuwe plannen na de aanpak van de Parade. De Torenstraat zou voetgangersgebied worden en dat biedt natuurlijk wel wat perspectieven. “Als is het maar een rijtje stoelen” zegt hij wat mijmerend.
Over zomer gesproken of voorjaar liever gezegd, het was onvoorstelbaar wat de meimaand te weeg heeft gebracht.
Natuurlijk zijn er bedevaartgangers die de Zoete Moeder gaan bezoeken en hun vaste adresjes hebben voor een bakkie koffie naderhand, maar de hoeveelheid Bossche Bollen konden zij niet aanslepen .
“ Ik had er een 40 ingeslagen maar dat werden er 120 en ze waren om vier uur ‘s middags allemaal op. En toen werden de mensen boos. Tja, dat weet je gewoon niet zo’n eerste keer. Nu kan ik daar beter op inspelen.”

Carnaval
De muziek gaat een tikkeltje harder, het eetcafé wordt voor de Carnavalsdagen een gewoon café, hij maakt alleen een lekker buffetje voor de vaste club die er komt en natuurlijk Oeteldonkse muziek. Zeker overdag, misschien ‘s avonds een mengeling. En...met de optocht die langs komt, gaat een gedeelte van het raam eruit zodat de voorbijgangers een pilsje kunnen bestellen. Ze hebben er zin in, het team van SamSam.  En dinsdagsavond gaat de boel op slot als Knillis wordt begraven. “Daar moet ik bij zijn” aldus een lachende Mark.

Voor D. Orgel was het zo klaar als een klontje. Ze kon dit interview niet afsluiten zonder een foto met ditmaal niet alleen de eigenaar van de zaak, maar met  dochterlief die er onbewust voor heeft gezorgd, dat de zaak van haar vader zo’n mooie naam kreeg!