“Hallo schoonheid”, roept Charlie als Eddy van de Ven ‘s morgens zijn zaak Grôôtcafé De Gouwe Sleutel binnenkomt.

Voor de goede verstaander, Charlie is de 9 jaar oude papegaai die frontaal vooraan in het café staat en misschien wel de enigste kroegpapegaai is die Oeteldonk rijk is. Ook Charlie is een gastheer want hij is keurig netjes, vloekt nooit en kent zijn gasten. En… hij weet exact van wie hij een koekje krijgt.

Het Water en Vuurhuis.
Orgel kreeg een heerlijk bakkie koffie met een likeurtje, een schaaltje koffieboontjes en een lekker pilsje naderhand en luisterde. Het Water en Vuurhuis destijds in de Hinthamerstraat , en nu praten we over lang geleden, had toen al de naam De Gouwe Sleutel,’t verhuisde naar de Kerkstraat en zo langzamerhand kwam er een café bij en vond het zijn plek aan de Koninginnenlaan. Ed, de zoon van slager van de Ven, kwam daar toen al om vlees af te leveren en kon toen nog niet vermoeden dat hij ooit daar een bloeiende zaak op zou bouwen. Via allerlei omwegen en een oriëntatiecursus, destijds gegeven door Albert Heyn, kwam hij uit in de horecasector en was verkocht. De stress voortvloeiend uit zijn vroegere werk, wilde hij onder geen beding meer ondergaan. Hij houdt van het vak, hoeft er niet rijk van te worden, zoals hij zegt en wil zijn gasten graag goed leren kennen. Mocht hij onverhoopt toch met spanning moeten werken, dan sluit hij vervoegd de deur om de volgende dag weer de rustige vriendelijke gastheer te zijn die hij gewoon is.

Carnaval
De Gouwe Sleutel en zijn gastheer hebben een speciale band met diverse carnavalsclubs die er hun thuishonk hebben gevonden. Zij versieren de zaak met Carnaval en ruimen ook alles naderhand weer op. Er staat geen speciale portier aan de deur en er wordt alleen Oeteldonkse en Bossche muziek gespeeld. Een pilsje kost €2,- en wordt geschonken in een lekker groot glas. Met carnaval is er extra hulp waaronder zijn carnavalsvrienden, maar door het jaar heen is hij gewoon alleen. Bang is hij niet.“Nee, dat hoeft niet. Ik heb de aandacht voor mijn klanten. Ik heb vaste gasten die altijd terugkomen en al jaren lang. Er worden hier reünies georganiseerd en ik bied de mogelijkheid om feesten te geven. En dat gebeurt dan ook voor mensen die elkaar in de Gouwe Sleutel hebben leren kennen en alleen op die plek dat feit willen vieren. Altijd volle bak met Carnaval en veel clubkes hebben mijn 06 nummer zodat ze me even kunnen inseinen als ze in aantocht zijn. Alles stuurt zichzelf want ik kan dan zeggen, kom over een half uurtje dan is het niet zo vol .” Het publiek met carnaval zit tussen de 17/18 en 80 jaar.

Er zijn mensen die alleen met Carnaval komen, maar ook het Paleiskwartier heeft inwoners die door het jaar heen hun weg weten te vinden naar de Gouwe Sleutel. Veelal oud Bosschenaren die, na elders gewoond te hebben, toch weer terugkomen zijn naar hun stad.

Loungecafé
Veel mensen zijn verrast als ze binnenkomen en ontdekken hoe diep de zaak is. Dat zie je niet zo direct vanaf de buitenkant.”Mijn bedoeling is om een loungegedeelte te maken achter in de zaak waar de mensen op een verhoogd gedeelte relaxed kunnen zitten en de muziek wat zachter gesteld kan worden. Je hebt met feesten toch veel oudere mensen die het prettig vinden om te kunnen zitten.” zegt Eddy die tevens verteld dat hij inmiddels ook een lunchmogelijkheid biedt aan zijn gasten. Boven de lambrizering staat de wand vol met allerlei tinnen voorwerpen, ooit als een geintje begonnen.  Twee voorwerpen in zijn zaak zijn zeer speciaal voor hem. Een koperen plaat van Zoete Lieve Gerritje gemaakt door koperslager de Laat en gekregen van de vorige eigenaar en het Mariabeeldje dat zijn ouders hadden gekregen op hun trouwdag. En dat beeldje verhuist met Carnaval een verdieping naar beneden en Knillis komt dan voor even op haar plaats te staan.
Als Eddy op vakantie is en Charlie achterlaat bij degene die even de zaak waarneemt, belt hij altijd om te vragen hoe het met hem is.
En steevast krijgt hij dan te horen: “Jij vraagt altijd naar Charlie maar je zult nou nooit vragen hoe het met ons gaat!”
Toen ik, voordat ik naar buiten ging, even bij Charlie ging buurten kon ik me er iets bij voorstellen.
Het is ook een snoepie van een papegaai!