Ik heb mijn voorleesdiploma!
Gehaald in groep 3 van Kindcentrum de Troubadour in Rosmalen.
Wie had dat gedacht…ik niet.
Tijdens de voorleesweek op school was het verzoek gekomen of Opa’s en Oma’s zich geroepen voelden om hun kunsten op dit gebied te vertonen.
Mijn schoondochter had me opgegeven en ik vond het, zoals kleinzoonlief zou zeggen, een vet plan.

Die bewuste middag meldde ik me met voorleesboek “”Ik vind je lief Oma.” bij Juf Anne.
Lenn, mijn kleinzoon stralend naast me want tja, het was zijn Oma dus mocht hij naast mij zitten.
“Nou Lenn, vertel eens hoe heet jouw Oma.”zei Anne.
“Oma Moppie.”antwoordde hij waarheidsgetrouw want zo word ik nu eenmaal genoemd.
De hele groep lag dubbel. Welke Oma heet nu Oma Moppie?

Lenn keek wat beteuterd en mijn omahart vond dat ik het uit moest leggen en die kleinzoon van me in het gelijk moest stellen.
“Ja hoor, zo heet ik, tenminste zo noemen Lenn en zijn zusje Isa me. Ik ben trots op die naam want Isa heeft die verzonnen.
Weten jullie waarom?”
De hele klas brandde van nieuwsgierigheid en sommige keken me vertwijfeld aan. Hun ogen zeiden zoiets van : of je hebt een goede verklaring of er is een steekje los in jullie familie.
“Nou,”vervolgde ik mijn betoog,”ik zeg heel vaak moppie tegen Isa en Lenn. Eigenlijk al vanaf dat ze heel héél klein zijn. Daarom heeft Lenn zijn zusje die naam mij gegeven. Maar eigenlijk heet ik Dorita, Oma Dorita.”
De vertwijfelde ogen van enkele kleuters ontspanden. Gelukkig, de familienaam de Bekker gezuiverd!
Het voorlezen werd een feest, zeker voor mij. Ik vond het een eer en kreeg nog een diploma ook.

Het zal zeker twee, misschien wel drie weken later zijn geweest toen ik mijn kleinzoon van school ging halen.
Druk kwebbelend liep hij naast me de speelplaats af.

Vanaf de overkant van het plein zwaaide een klasgenootje en riep:”Dag Lenn, dag Oma Moppie.”
Lenn zwaaide, ik zwaaide ook maar wel met een big smile.
Een moeder die me passeerde lachtte vrolijk mee. Ze kende het verhaal vermoed ik.

Ik heb mijn beide oma’s amper gekend. Gelukkig wel mijn beide opa’s. Ik had de grote Opa en de kleine Opa.
Ik ken Opa Stad en Opa Bultje. Mijn kinderen hadden Opa en Oma Hoed en Opa en Oma Empel.
Ze zullen er allemaal trots op zijn geweest en de bewuste namen met eer hebben gedragen.
Net zoals deze Oma.
Oma Moppie.