Dorita de Bekker

Het is koud en de laatste week van Maart
De grond is nog steeds bevroren
Ik rij met de trein door het Brabantse land
Snak naar velden met wuivend koren

Maar rollend door het landschap van Tilburg naar mijn stad
Zie ik kale bomen en bibberende koeien
Mijn gezellige Brabant - het wordt de hoogste tijd
Dat er op jouw grond weer van alles gaat groeien

Mijn land van gemoedelijkheid - van kerktorens in het groen
Van pleintjes en een pilsje - van het Bourgondische leven
Mijn land verlangt naar kwetterende vogels - terrasjes en zon
En ijsjes die op kinderschoenen kleven

Land van Guus Meeuwis - fanfares en feest
Zinderende zandgrond - gildes en geuren
Je verdient zoveel warmte - lief land waarvan ik hou
Kleur je bossen en vennen in sprookjeskleuren

Strooi zon over de dieren in het Safaripark
Laat het water van Biesbosch en Maas zingen
Voorjaar kom op zeg - voed mens dorp en stad
In mijn Brabantse land - ontstaan dan de mooiste dingen