Ik was op  jouw stoere rijke grond
Regen wind - het kon me niet hinderen
Heden en verleden gaan hier hand in hand
In het mooie ‘s-Heer Hendrikskinderen

Het rustige geluid van een trein
Het ruisen van hoge oude bomen
Een koekoek overstemt het geloei van een koe
Een plek om thuis te komen

Thuis in die prachtige oude boerderij
Je waant je in het decor van een streekroman
Dit rijksmonument op een indrukwekkend stuk land
Het gebied waar het water ooit alles kon en kan

Ik rustte op het kerkhofje met eeuwenoude zerken
Zovele vonden hier hun laatste plek 
Ik zei “dag” tegen degene die ik kwam bezoeken 
En liep terug door dat piepende hek

Zeeland, ik liep over jouw stoere grond
Ik snap dat emoties hier zinderen
Terug voor even - of voorgoed naar je geboortegrond
In het dorpje ‘s-Heer Hendrikskinderen