Wat moet jij voelen op dat eindeloze water
Wat moet jij denken zo hopeloos op zee
Geen uitweg meer voor jou en je kinderen
Vechtend voor een nieuw leven
     nam je ze mee

Zo verloren en zo gruwelijk angstig
Samen in die gammele boot
Een kind aan je borst - een huilend in je armen
Hunkerend naar veiligheid
     wat is de ontreddering groot

Ik kijk verbijsterd over de golven
Daar in de verte een puntje...een boot...
Maar ze zien je niet - dat ga ik nu pas begrijpen
Wat een peilloze angst
     de zee is immens groot

Ik zit hier en mijn schip brengt me veilig
Naar de volgende haven - nog een nacht te gaan
Ik kan hier slapen - eten - drinken
Jij smeekt om te overleven - maar
     niemand kan je verstaan

Tussen Napels en Genua een pijnlijke confrontatie
Ieder zijn oordeel maar ik ben verlamd
Grenzeloze bewondering voor je moed - voor je vechtlust
Moeder met kinderen - ik bid dat het komt
     jouw nieuwe land!