Dorita de Bekker-Vorst
verhalen en gedichten
Oeteldonkse generaties
~

Ze trekt me resoluut door de Oeteldonkse straten
Draagt trots haar kieltje - achterop haar naam
Twee vlechtjes verpakt in rood wit gele speldjes
Een warm kloppend hartje als ze de Peer ziet staan

Hij trommelt met stralende spetterende oogjes
Zijn lijfje - zijn poriën - alles ademt muziek
Loopt volledig in de cadans van een voorbijtrekkend clubke
Dat maakt hem voor mij zo stoer - zo uniek

Twee maal kind van mijn kind met dezelfde Oeteldonkse genen
Samen sjouwen ze rond de tafel zingend “Blauw”
Mijn hart slaat dan echt even een slag over
Met tranen in de ogen “Ik hou van jou”

Oeteldonk - Pronkjuweel van alle kinderen
De dender al in het lijfje toen hun leven begon
Met vaders en moeders - met opa’s en oma’s
Drie dagen verwarmd worden door de Oeteldonkse zon


Aan het einde van de regenboog glimlachen generaties
Zij omarmen nog steeds ons Watervrij Moeras
Hun zielen verzonken in onze Oeteldonkse harten
Alsmaar verder - zoals het is - zoals het was

Oeteldonkse generaties – onlosmakelijk met elkaar verbonden
11x11+11 - het schittert eeuwig en overal
Zo kostbaar - zo uniek - ons heden en verleden
Ons identieke gevoel - ons Oeteldonks Carnaval