Dorita de Bekker-Vorst
verhalen en gedichten
Mijn stad vernederd
~
~
Ik zag
Een horde mensen
Trillend van agressie
Woedend en schreeuwend
Lopend in een moordend tempo
Naar het centrum van mijn stad
Ze stampten langs mijn geboortehuis
Sloegen alles aan flarden
In de straat waar ik elke tegel ken
De straat van mijn jeugd
Ik kende de beelden
Van andere steden
Was verbijsterd en geschokt
Was dit Nederland?
Nu was het mijn stad - ons mooie centrum
Mijn hart stond stil
Mijn tranen hoog - mijn lijf verlamd
‘s-Hertogenbosch - wat doen ze je aan?
Wat ik voelde
Wat mij verbijsterde
Waar mijn bloed van kookte
Voelde ik
Bij alle Bosschenaren
Die ik hoorde - zag en sprak
Blijf met je handen af
Van ons stukje grond
Mijn stad is - net als alle andere
Met geschokte - angstige inwoners
Die bij god niet weten
Wat dit voor waanzin is
Op 25 januari 2021
Was het mijn stad
Die ziekelijk vernield werd
Het maakte het verschil
De volgende morgen
Liep ik door het centrum
Via de Mariakapel
Naar mijn veilige huis
Ze staarde me aan
Om zwijgend te stamelen
"Onze stad is vernederd
Voel jij dat ook?"
